W dorosłym życiu wielu z nas zmaga się z uczuciem bycia "głupim", "chaotycznym" lub "niekompetentnym". Takie przekonania mogą mieć swoje źródła w różnych doświadczeniach życiowych, w tym w braku zrozumienia dla naszego indywidualnego sposobu myślenia i przetwarzania informacji. Ważne jest, by jako osoba dorosła spojrzeć na swoje przeszłe doświadczenia z dystansu i zrozumieć, skąd mogą wynikać trudne emocje i przekonania na własny temat.
Myślenie obrazowe a myślenie linearne
Jednym z czynników wpływających na nasze dorosłe poczucie własnej wartości może być niezrozumienie różnorodności stylów myślenia w środowisku, w którym dorastaliśmy. System szkolnictwa, szczególnie w jego tradycyjnej, systemowej formie, często faworyzuje myślenie linearne, czyli przetwarzanie informacji w sposób uporządkowany i sekwencyjny. Jest to styl, który łatwo dopasowuje się do schematycznych ram nauczania i oceniania. Tymczasem osoby myślące obrazowo – w sposób bardziej kreatywny i nieliniowy – mogły czuć się pomijane lub niezrozumiane.
Myślenie linearne cechuje się logicznym, krok po kroku podejściem do problemów. Jest to styl, który świetnie sprawdza się w strukturach wymagających jednoznacznych odpowiedzi, jak matematyka, nauki ścisłe czy zadania wymagające analizy danych. Z kolei myślenie obrazowe polega na przetwarzaniu informacji w sposób całościowy i wizualny. Osoby myślące obrazowo mają tendencję do tworzenia skojarzeń, wyobrażeń i łączenia pozornie niezwiązanych ze sobą elementów. Dzięki temu są często kreatywne, innowacyjne, ale ich sposób rozwiązywania problemów może wydawać się trudniejszy do zmierzenia czy ocenienia w tradycyjnych ramach edukacji.
W szkolnictwie, gdzie dominują testy wyboru, ustrukturyzowane zadania i jasno określone standardy oceniania, myślenie obrazowe często przegrywa z linearnym. Uczniowie myślący obrazowo mogą mieć trudności z wypełnianiem zadań w narzuconej kolejności lub z dokładnym wyjaśnieniem swojego toku myślenia. Bywa, że takie osoby określane są jako "chaotyczne" lub "niezorganizowane", co może prowadzić do obniżenia ich poczucia własnej wartości.
Dla osób myślących obrazowo brak zrozumienia ze strony nauczycieli mógł prowadzić do licznych konsekwencji:
Poczucie niedopasowania: Uczniowie ci często czują, że nie pasują do reszty, co może rodzić frustrację i poczucie osamotnienia.
Niska samoocena: Ciągłe porównywanie się do osób myślących linearnie i negatywne oceny ich pracy mogą prowadzić do przekonania, że są "gorsi".
Zahamowanie kreatywności: W sytuacji, gdy ich styl myślenia jest niedoceniany, osoby te mogą rezygnować z wykorzystywania swoich naturalnych talentów.
Unikanie wyzwań: Negatywne doświadczenia edukacyjne mogą wpłynąć na unikanie sytuacji wymagających nauki czy rywalizacji w dorosłym życiu.
Często okazuje się, że głębokie przekonania o byciu "głupim" czy "niewystarczającym" mają swoje korzenie w przeszłych doświadczeniach, gdzie brak indywidualnego podejścia i zrozumienia ze strony otoczenia pozostawił trwały ślad. Dotyczy to szczególnie osób, które wychowywały się w systemie szkolnym nie uwzględniającym ich indywidualnych potrzeb i preferencji myślowych.
Commentaires